Κίονες, κάστρα και χαγιάτιαπίσω από τα τείχη της Μεσαιωνικής Πόλης της Ρόδου - Ένα ταξίδι στο χώρο και στο χρόνο
Το σκεπτικό μας...
Ο Σήμερα είχαμε μακρύ ταξίδι στην περιήγησή μας. Μπήκαμε από την πύλη της Ελευθερίας, συναντήσαμε την οδό Ιπποτών και συνεχίσαμε, αφήνοντας την πύλη Αρνάλδου στα αριστερά μας, για τον πιο γνωστό εμπορικό δρόμο από την εποχή του Μεσαίωνα ακόμη: την οδό Σωκράτους. Ο προορισμός μας ήταν ο ξενώνας της Αγίας Αικατερίνης. Κατεβαίνοντας τη Σωκράτους, περάσαμε από την κεντρική πλατεία, θαυμάσαμε το συντριβάνι που το είχαν καθαρίσει και πλατσουρίσαμε λίγο με τα χέρια μας στα γαλαζωπά νερά του. Κατεβήκαμε στην πλατεία Εβραίων Μαρτύρων, συναντήσαμε την "κομμένη Παναγιά" ή εκκλησία του Μπούργκου με την αντίστοιχη πύλη και το ωραίο παράθυρο στη θάλασσα και, να 'μαστε στην πόρτα του ξενώνα!
Ο κύριος Παναγιώτης, όπως μας είχε υποσχεθεί, μας περίμενε για να ανοίξει τον ξενώνα μόνο για εμάς σήμερα. Πω,πω και τι δεν είδαμε και τι δεν κάναμε σε αυτό το μεγάλο και όμορφο μεσαιωνικό ξενοδοχείο...Μπήκαμε όλοι μέσα στο τεράστιο τζάκι που έχει στην είσοδο του πάνω ορόφου και μάθαμε πως ήταν μεγάλο γιατί εκεί έψηναν και μαγείρευαν τα φαγητά για τους καλεσμένους. Μετά μπήκαμε στην κεντρική αίθουσα που πρέπει να ήταν το σαλόνι, με τα υπέροχα ψηφιδωτά στο πάτωμα. Ανακαλύψαμε πως κάθε δωμάτιο είχε το τζάκι του για να ζεσταίνεται και περιπλανηθήκαμε στους χώρους που τώρα είναι εκθέσεις.
Και βέβαια η έκπληξη!!! Το δωμάτιο με το κρεβάτι με την κεντητή κουνουπιέρα, το ζωγραφισμένο ξύλινο ταβάνι, τα υπέροχα πλακάκια που έμοιαζαν κεντίδια στο πάτωμα και το μπαούλο για να βάζουν οι επισκέπτες τα πράγματά τους.
Και επειδή μας συμπάθησε ο κύριος Παναγιώτης, μας πήγε και στον κάτω χώρο με τις ζωγραφιές, τις πολιορκητικές μηχανές και...τα ιπποτικά σπαθιά. Και γίναμε και εμείς ιππότες, ο καθένας ξεχωριστά κρατώντας το βαρύ σπαθί της μάχης, ακόμη και ο κύριος Κωνσταντίνος που τα έβαλε με την πανοπλία...
19 Μαρτ 2014 - Αφηγήσεις παραμυθιών με ήρωες "Τέρατα και δράκοντες"
Ο όμιλός μας αυτή τη φορά συνέπεσε με την παγκόσμια ημέρα αφήγησης και τον ερχομό της παραμυθούς Σάσας Βούλγαρη στο σχολείο.
Έτσι, μαζί με τους φίλους μας από το 8ο είχαμε την ευκαιρία να μαγευτούμε με παραμύθια με δράκους και τέρατα, στο θέατρο του σχολείου μας.
Ξαναθυμηθήκαμε και το δικό μας δράκο και το γενναίο Ιππότη που τον εξόντωσε και κρέμασε το κεφάλι του στη θαλασσινή πύλη.
Ωραία που είναι αυτά τα παραμύθια...
12 Μαρτ 2014 - Ιστορίες αγάπης στο Μεσαίωνα
Ρωμαίος και Ιουλιέτα
26 Φεβ 2014 - Η θαλασσινή πύλη
19 Φεβ 2014 - Ο δράκος της Ρόδου
12 Φεβ 2014 - Ο κροκόδειλος στην τάφρο
Αυτή τη φορά ο όμιλός μας ήταν διαφορετικός από τις άλλες. Γιατί είχαμε μαζί μας τις φίλες και τους φίλους μας από τη Δ2 τάξη του 8ου Δημοτικού Σχολείου.
Μαζί γνωρίσαμε το ρόλο της τάφρου στην Μεσαιωνική πόλη, μαζί ζωγραφίσαμε και κατασκευάσαμε την κοινή μας τάφρο.
Οι φίλοι μας έφτιαξαν κι αυτοί τα προσωπικά τους οικόσημα.
Μα το πιο ωραίο απ' όλα ήταν το παιχνίδι μας στην αυλή! Προσπαθώντας να περάσουμε την τάφρο και να μπούμε στο κάστρο, χωρίς όμως να μας πιάσει ο δράκος, είχαμε την ευκαιρία να διασκεδάσουμε και να παίξουμε για πρώτη φορά όλοι μαζί.
5 Φεβ 2014 - Ιππότες, πανοπλίες, όπλα και οικόσημα
Μέρα βροχερή η σημερινή και το ταξίδι μας στα χρόνια των ιπποτών, πραγματοποιήθηκε εντός των «τοίχων» της τάξης μας.
Σχολική Χρονιά 2013 - 2014
2 Απρ 2014 - Στον ξενώνα της Αγίας Αικατερίνης
Ο Σήμερα είχαμε μακρύ ταξίδι στην περιήγησή μας. Μπήκαμε από την πύλη της Ελευθερίας, συναντήσαμε την οδό Ιπποτών και συνεχίσαμε, αφήνοντας την πύλη Αρνάλδου στα αριστερά μας, για τον πιο γνωστό εμπορικό δρόμο από την εποχή του Μεσαίωνα ακόμη: την οδό Σωκράτους. Ο προορισμός μας ήταν ο ξενώνας της Αγίας Αικατερίνης. Κατεβαίνοντας τη Σωκράτους, περάσαμε από την κεντρική πλατεία, θαυμάσαμε το συντριβάνι που το είχαν καθαρίσει και πλατσουρίσαμε λίγο με τα χέρια μας στα γαλαζωπά νερά του. Κατεβήκαμε στην πλατεία Εβραίων Μαρτύρων, συναντήσαμε την "κομμένη Παναγιά" ή εκκλησία του Μπούργκου με την αντίστοιχη πύλη και το ωραίο παράθυρο στη θάλασσα και, να 'μαστε στην πόρτα του ξενώνα!
Ο κύριος Παναγιώτης, όπως μας είχε υποσχεθεί, μας περίμενε για να ανοίξει τον ξενώνα μόνο για εμάς σήμερα. Πω,πω και τι δεν είδαμε και τι δεν κάναμε σε αυτό το μεγάλο και όμορφο μεσαιωνικό ξενοδοχείο...Μπήκαμε όλοι μέσα στο τεράστιο τζάκι που έχει στην είσοδο του πάνω ορόφου και μάθαμε πως ήταν μεγάλο γιατί εκεί έψηναν και μαγείρευαν τα φαγητά για τους καλεσμένους. Μετά μπήκαμε στην κεντρική αίθουσα που πρέπει να ήταν το σαλόνι, με τα υπέροχα ψηφιδωτά στο πάτωμα. Ανακαλύψαμε πως κάθε δωμάτιο είχε το τζάκι του για να ζεσταίνεται και περιπλανηθήκαμε στους χώρους που τώρα είναι εκθέσεις.
Και βέβαια η έκπληξη!!! Το δωμάτιο με το κρεβάτι με την κεντητή κουνουπιέρα, το ζωγραφισμένο ξύλινο ταβάνι, τα υπέροχα πλακάκια που έμοιαζαν κεντίδια στο πάτωμα και το μπαούλο για να βάζουν οι επισκέπτες τα πράγματά τους.
Και επειδή μας συμπάθησε ο κύριος Παναγιώτης, μας πήγε και στον κάτω χώρο με τις ζωγραφιές, τις πολιορκητικές μηχανές και...τα ιπποτικά σπαθιά. Και γίναμε και εμείς ιππότες, ο καθένας ξεχωριστά κρατώντας το βαρύ σπαθί της μάχης, ακόμη και ο κύριος Κωνσταντίνος που τα έβαλε με την πανοπλία...
19 Μαρτ 2014 - Αφηγήσεις παραμυθιών με ήρωες "Τέρατα και δράκοντες"
Ο όμιλός μας αυτή τη φορά συνέπεσε με την παγκόσμια ημέρα αφήγησης και τον ερχομό της παραμυθούς Σάσας Βούλγαρη στο σχολείο.
Έτσι, μαζί με τους φίλους μας από το 8ο είχαμε την ευκαιρία να μαγευτούμε με παραμύθια με δράκους και τέρατα, στο θέατρο του σχολείου μας.
Ξαναθυμηθήκαμε και το δικό μας δράκο και το γενναίο Ιππότη που τον εξόντωσε και κρέμασε το κεφάλι του στη θαλασσινή πύλη.
Ωραία που είναι αυτά τα παραμύθια...
12 Μαρτ 2014 - Ιστορίες αγάπης στο Μεσαίωνα
Ρωμαίος και Ιουλιέτα
Πώς ήταν η ιπποτική αγάπη; Υπήρχαν κανόνες για το πώς έπρεπε να φέρεται ένας ιππότης σε μία γυναίκα;
Ασφαλώς και υπήρχε κώδικας συμπεριφοράς των Ιπποτών. Αν ένας ιππότης αγαπούσε μια γυναίκα, ορκιζόταν να είναι υπηρέτης της και της πρόσφερε την αγάπη και την αφοσίωσή του.
Σήμερα είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε από τον κο Κωνσταντίνο την ιστορία δύο ερωτευμένων νέων, του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας.
Ήταν απολαυστικό να εκφράζουμε την αγάπη μας με όμορφα λόγια, όπως επίσης ήταν πολύ όμορφο να φτιάξουμε με την κα Μαρία το λουλούδι της αγάπης, με πέταλα από χαρακτηριστικά που ήθελε ο καθένας μας να έχει ο/η αγαπημένος/αγαπημένη μας.
Τι ωραίο άρωμα που έχει η αγάπη!!!
26 Φεβ 2014 - Η θαλασσινή πύλη
Τα βήματά μας σήμερα μας έφεραν στη Θαλλασινή Πύλη ή Κολόνα ή την πύλη όπου ο Ιππότης de Gozon κρέμασε το κεφάλι του δράκου που σκότωσε.
Η σημερινή μας περιήγηση ξεκίνησε μετά από τη μελέτη του χάρτη και αφού τα παιδιά σχεδίασαν μια διαδρομή για να πάμε και μια ξεχωριστή διαδρομή για να επιστρέψουμε στο σχολείο. Αρχηγοί ξεναγοί ορίστηκαν δύο παιδιά σε κάθε διαδρομή ενώ άλλα δύο επιτηρούσαν τους οδηγούς στη διαδρομή και στα σημεία που είχαν οριστεί ως στάσεις σύμφωνα με το πρόγραμμα.
Πηγαίνοντας, η πρώτη στάση μας ήταν στην πύλη Ελευθερίας και Ταρσανά όπου συναντήσαμε τον μαστρό-Μιχάλη, τον μάστορα καραβιών, μπροστά στο θόλο de Milly. Φωτογραφηθήκαμε μαζί του και υποσχεθήκαμε να τον συναντήσουμε το βράδυ, στην εκδήλωση που είναι αφιερωμένη στους μαστόρους των καραβιών στην Ρόδο.
Περάσαμε από την πύλη Αρνάλδου και φτάσαμε στη Θαλασσινή, εκεί όπου μας περίμενε η ξεναγός Μαρία Τυραδέλη και μάθαμε ... και τι δε μάθαμε! Πως εκεί ήταν ένα από τα αρχαία λιμάνια του νησιού, το τελωνείο και σπίτια και μαγαζιά, έξω από τα τείχη που οι Ιταλοί γκρέμισαν για να φαίνεται καλύτερα η Μεσαιωνική πόλη και το κάστρο. Μας είπε και για την αρχαία Κολόνα που έδωσε και αυτή το όνομά της στην πύλη και για το πώς ο Ιππότης εκπαίδευσε το άλογο και τα σκυλιά του για να σκοτώσουν το δράκο. Μας έδειξε μάλιστα και υπέροχες φωτογραφίες και ζωγραφιές από τα δύο βιβλία που έφερε μαζί της για εμάς.
Στην επιστροφή μας από την πύλη του Αρνάλδου και αφού μπήκαμε στην οδό Ιπποτών, ανακαλύψαμε τους δράκους-υδρορροές στο κατάλυμα της Γαλλίας.Η περιήγησή μας τελείωσε με την έξοδό μας από την πύλη d' Amboise που τώρα είναι εργοτάξιο...
19 Φεβ 2014 - Ο δράκος της Ρόδου
Πιστεύετε ότι παλιά υπήρχαν δράκοι; Πιστεύετε ότι έτρωγαν Ιππότες που πήγαιναν να τους σκοτώσουν και τρομοκρατούσαν τους ανθρώπους;
Λοιπόν, αν το πιστεύετε, στη Ρόδο την εποχή του Μεγάλου Μαγίστρου Helion de Villenueve, υπήρχε η φήμη ότι ένα μεγάλο τέρας ζούσε στην περιοχή του σημερινού Μόντε Σμιθ και ήταν ο φόβος και ο τρόμος των κατοίκων. Πολλοί ιππότες είχαν χαθεί στην προσπάθειά τους να εξοντώσουν το θηρίο μέχρι που ο μέγας Μάγιστρος αποφάσισε να απαγορεύσει το κυνήγι του δράκου για να σώσει τους γενναίους του ιππότες. Ένας από αυτούς ο de Gozon όμως, αψήφησε τη διαταγή και αφού εκπαίδευσε το άλογο και τα σκυλιά, προχώρησε γενναία για να τον εξοντώσει. Η παράδοση λέει πως τα κατάφερε και το κεφάλι του δράκου κρεμάστηκε στη θαλασσινή πύλη για να το βλέπει ο κόσμος.
Μια ευκαιρία για να δούμε σχετική ταινιούλα στον υπολογιστή, για να ακούσουμε την αφήγηση της ιστορίας, να πλοηγηθούμε στο χάρτη και να βρούμε τη θαλασσινή πύλη, να φτιάξουμε τον τρομερό δράκο και βέβαια να αναβιώσουμε το χαμό των ιπποτών από το τρομερό θηρίο.
Δράκος ο τρομερός κος Κωνσταντίνος, ιππότες τα παιδιά και η κα Μαίρη που δεν κατάφερε ούτε αυτή να γλιτώσει από τα σουβλερά του δόντια. Ο μόνος ιππότης που σώθηκε για να οργανώσει την επόμενη φορά το κυνήγι του δράκου ήταν η Ραφαέλα de Gozon.
12 Φεβ 2014 - Ο κροκόδειλος στην τάφρο
Αυτή τη φορά ο όμιλός μας ήταν διαφορετικός από τις άλλες. Γιατί είχαμε μαζί μας τις φίλες και τους φίλους μας από τη Δ2 τάξη του 8ου Δημοτικού Σχολείου.
Μαζί γνωρίσαμε το ρόλο της τάφρου στην Μεσαιωνική πόλη, μαζί ζωγραφίσαμε και κατασκευάσαμε την κοινή μας τάφρο.
Οι φίλοι μας έφτιαξαν κι αυτοί τα προσωπικά τους οικόσημα.
Μα το πιο ωραίο απ' όλα ήταν το παιχνίδι μας στην αυλή! Προσπαθώντας να περάσουμε την τάφρο και να μπούμε στο κάστρο, χωρίς όμως να μας πιάσει ο δράκος, είχαμε την ευκαιρία να διασκεδάσουμε και να παίξουμε για πρώτη φορά όλοι μαζί.
5 Φεβ 2014 - Ιππότες, πανοπλίες, όπλα και οικόσημα
Μέρα βροχερή η σημερινή και το ταξίδι μας στα χρόνια των ιπποτών, πραγματοποιήθηκε εντός των «τοίχων» της τάξης μας.
Εικόνες από αμυντικό αλλά και επιθετικό εξοπλισμό, στάθηκαν η εφόρμηση της περιήγησης στα μεσαιωνικά χρόνια.
Το βιβλίο με τις εικόνες που ξεπηδούν, τον Ιππότη που του ανοίγαμε τα μέρη της πανοπλίας και βλέπαμε τι κρύβεται πίσω της, σκηνές από ιπποτικές μάχες πάνω σε άλογα μάγεψε μικρούς και μεγάλους.
Στη συνέχεια ένα βίντεο στον υπολογιστή, για το πώς κατασκευαζόταν η πανοπλία των ιπποτών, σε συνδυασμό με τεχνικές της κίνησης του σπαθιού «άναψαν τα αίματα» της περιέργειας και οι ερωτήσεις έπεφταν βροχή από τα αγόρια μας. Τα δυο μικρά μας ζωγράφισαν τις ασπίδες τους και ζωντάνεψαν σκηνή μάχης. Προασπίστηκαν μάλιστα το χώρο τους αποτρέποντας και την κυρία Βλάσετ να μπει στην αίθουσα…
Τέλος, αφού η ομάδα αποφάσισε για τι φημίζεται η Ρόδος, η Ειρήνη μας, με το φοβερό ταλέντο στη ζωγραφική το φιλοτέχνησε ενώ όλοι οι υπόλοιποι βοηθήσαμε στην κατασκευή του.
Έτοιμο το οικόσημό μας!!!
Είναι πραγματικά πολύ ωραίο να γνωρίζουμε την πόλη μας…
15 Ιαν 2014 - Τέλος εποχής...
4 Δεκ 2013 - Γινόμαστε αγάλματα
27 Νοε 2013 - Στο μουσείο με τα αγάλματα
20 Noe 2013 - Αναθήματα στο ναό της Λιμναίας Αφροδίτης
13 Noe 2013 - Στον ναό της Λιμναίας Αφροδίτης
Το κάναμε ασπίδα, την κράτησε ο ιππότης και τώρα δε φοβόμαστε τίποτε…
28 Ιαν 2014 - Ρούχα εποχής...
28 Ιαν 2014 - Ρούχα εποχής...
Μια έκθεση στο κατάλυμα της γλώσσας της Ισπανίας έδωσε την αφορμή για τη σημερινή μας περιήγηση στη μεσαιωνική μας πόλη. Πλούσια σε ερεθίσματα η σημερινή μας μέρα και με πολλές εκπλήξεις και απογοητεύσεις.
Τα παιδιά επέλεξαν να μπούμε στην «παλιά πόλη» από την πύλη D’ Aboise αν και ξέραμε πως γίνονται εργασίες στη συγκεκριμένη πύλη. Η έκπληξη και η απογοήτευση όλων μας ήταν μεγάλη όταν αντικρίσαμε το βοτσαλωτό δάπεδο να έχει ξηλωθεί και στη θέση του να μπαίνουν πλάκες…
Προχωρώντας στα γνώριμα μέρη «φρεσκάραμε» τις μνήμες από προηγούμενες επισκέψεις ενώ ήταν σημαντικό πως τα παιδιά μπορούσαν τώρα να προσανατολίζονται στους χάρτες που υπάρχουν μπροστά από τα μνημεία.
Αλλά δεν σταθήκαμε μόνο σε αυτά. Προσπαθήσαμε να μαντέψουμε ποιες πύλες θα συναντούσαμε στο τέλος της οδού των Ιπποτών και ποια σημαντικά μνημεία είχαμε επισκεφθεί σε προηγούμενες δράσεις μας. Ο Χρύσανθος και η Ειρήνη ήταν οι τυχεροί του κουίζ με έπαθλο μια σοκολάτα… Έτσι ξανασυναντήσαμε την πύλη Αρνάλδο και το Αρχαιολογικό μουσείο (παλιό Ιπποτικό Νοσοκομείο) καθώς και το ναό της Λιμναίας Αφροδίτης με τα δικά μας καθρεφτάκια που της είχαμε αφιερώσει…
Η επίσκεψη στο κατάλυμα της Ισπανίας μας έδωσε την ευκαιρία να «συνομιλήσουμε» παίζοντας με τους μαγίστρους της εποχής, να παρατηρήσουμε τις στολές τους, να ανακαλύψουμε τα οικόσημά τους, να ζητήσουμε σε χορό κυρίες της εποχής, να πάμε περίπατο με δυο κορίτσια του λαού, να δούμε ποιος ιππότης θα μας «πήγαινε» για ταίρι…να ανακαλύψουμε μια κρυφή γωνιά του κτηρίου…
Αλλά δεν σταθήκαμε μόνο σε αυτά. Προσπαθήσαμε να μαντέψουμε ποιες πύλες θα συναντούσαμε στο τέλος της οδού των Ιπποτών και ποια σημαντικά μνημεία είχαμε επισκεφθεί σε προηγούμενες δράσεις μας. Ο Χρύσανθος και η Ειρήνη ήταν οι τυχεροί του κουίζ με έπαθλο μια σοκολάτα… Έτσι ξανασυναντήσαμε την πύλη Αρνάλδο και το Αρχαιολογικό μουσείο (παλιό Ιπποτικό Νοσοκομείο) καθώς και το ναό της Λιμναίας Αφροδίτης με τα δικά μας καθρεφτάκια που της είχαμε αφιερώσει…
Είναι πραγματικά πολύ ωραίο να γνωρίζουμε την πόλη μας…
Το ξεκίνημα του καινούριου χρόνου μας βρήκε στο τέλος της εποχής
της αρχαιότητας. Είμαστε έτοιμοι να περάσουμε σε επόμενες ιστορικές και
πολιτιστικές περιόδους στο νησί του Απόλλωνα και της Αφροδίτης.
Πώς τα παιδιά θα αντιληφθούν την επίδραση του χρόνου στη ζωή μας
και στη ζωή του τόπου τους;
Το παιχνίδι αυτή τη φορά ξεκίνησε από προσωπικές φωτογραφίες των
εκπαιδευτικών από μωρά νεογέννητα, έπειτα στην πρώτη παιδική ηλικία, εφηβεία
και αργότερα σε γονεϊκούς ρόλους. Τα παιδιά προβληματίζονταν για το ποιος
μπορεί να είναι το μωράκι της φωτογραφίας μέχρι που βάζοντας τις φωτογραφίες
στη σειρά έφταναν στο σημερινό δάσκαλο τους.
Αυτό μας έδωσε την ευκαιρία να γυρίσουμε πολύ πίσω το χρόνο στην
εποχή που οι πρώτες τριήρεις φτάνουν στο νησί και τα παιδιά ανακαλούν τις
γνώσεις τους και τοποθετούν τις τρεις
πόλεις – κράτη στο χάρτη τους.
Με τη βοήθεια του Αριστείδη (κούκλα αρχαίου Έλληνα) και του
Αμπουάζ (κούκλα μεγάλου Μαγίστρου), παίρνουν τις πρώτες ιστορικές πληροφορίες
για την αλλαγή της εποχής και του πολιτισμού που η καινούρια φέρει.
Παιχνίδια κινητικά αλλά και λόττο, memory με κάρτες από ενδυμασίες, μεταφορικά μέσα και
κτήρια καθώς και οι λωρίδες των ιστορικών εποχών αποτέλεσαν τα εργαλεία μας για να απολαύσουμε το ταξίδι
εξερεύνησης στο χρόνο…
4 Δεκ 2013 - Γινόμαστε αγάλματα
Μέρα βροχερή η σημερινή και η δράση
μας «απλώθηκε» στους χώρους του σχολείου.
Ξεκινήσαμε με την αναζήτηση στο
χάρτη του ο καθένας, των πυλών της μεσαιωνικής πόλης που μέχρι τώρα έχουμε
γνωρίσει.
Στη συνέχεια με χρήση των
υπολογιστών είχαμε την ευκαιρία να δούμε αγάλματα πολιτισμών από όλο τον κόσμο και να
ανακαλύψουμε ποια αντιστοιχούν στα αρχαία ελληνικά χρόνια.
Και βέβαια το παιχνίδι είναι πάντα
αυτό που όλοι περιμένουμε στις δράσεις.
Μείνε ακίνητη σαν ακατέργαστο μάρμαρο για να σου
σμιλεύσει η γλύπτρια το πρόσωπο....
Τι ωραία!!!! Έτοιμο ένα «προσωπείο».
Πάμε στη αυλή να παίξουμε ένα
«παλιό» παιχνίδι που έπαιζαν και οι δάσκαλοί μας όταν ήταν παιδιά!!!
«Αγαλματάκια
ακούνητα, αγέλαστα, αμίλητα…»
Γίναμε αγάλματα, αλλά πολύ γελάσαμε…
27 Νοε 2013 - Στο μουσείο με τα αγάλματα
Αυτή τη φορά η αναζήτηση των αγαλμάτων του θεού του Απόλλωνα και της Αφροδίτης, μας έφερε στο χώρο που χτίστηκε από τους ιππότες του τάγματος του Αγίου Ιωάννη για να φιλοξενήσει το νοσοκομείο των ιπποτών και σήμερα στεγάζει το αρχαιολογικό μουσείο της Ρόδου.
Ακόμη μια ευκαιρία για να μπούμε στην παλιά πόλη και να γνωρίσουμε την πύλη Αρνάλδου αυτή τη φορά.
Από τη δράση μας βέβαια όπως πάντα δεν έλειψε το παιχνίδι, που σήμερα είχε για έπαθλο αρχαία νομίσματα.
Μια ακόμη απολαυστική δράση για μικρούς και μεγάλους…
20 Noe 2013 - Αναθήματα στο ναό της Λιμναίας Αφροδίτης
Αυτή τη φορά τα βήματά μας, μας οδήγησαν ξανά στο ναό της λιμναίας Αφροδίτης για να πραγματοποιήσουμε ότι της είχαμε τάξει.
Στην πρώτη μας επίσκεψη είχαμε προγραμματίσει να φτιάξουμε καθρεφτάκια και να τα αφιερώσουμε στο ναό (αναθήματα). Ο χρόνος δεν μας το είχε επιτρέψει τότε και σήμερα ξαναφθάσαμε στο ναό γιατί τα τάματα είναι τάματα…
Για να κάνουμε τη δράση λίγο πιο περίπλοκη περάσαμε από την πύλη του Αποστόλου Παύλου, απολαύσαμε τη θέα της θάλασσας μέσα από τις πολεμίστρες των τειχών, βγήκαμε στην πύλη Ταρσανά και από εκεί αναζητήσαμε το ναό.
Εδώ με πηλό φτιάξαμε καθρεφτάκια δραματοποιώντας ταυτόχρονα σκηνή από ικέτες που φτάνουν στο λιμάνι και ζητούν από τη θεά να τους χαρίσει έναν όμορφο σύντροφο, μια όμορφη γυναίκα, να τους χαρίσει ομορφιά και γοητεία.
Το θεατρικό μας παιχνίδι έκλεισε με την προσφορά των αναθημάτων στα ερείπια του ναού.
13 Noe 2013 - Στον ναό της Λιμναίας Αφροδίτης
Η μηχανή του χρόνου μας έφερε σήμερα πίσω στο 411π.χ.
Τότε που οι τρεις πόλεις – κράτη του νησιού αποφασίζουν να χτίσουν μια θαυμαστή πόλη κοινή για όλες τους. Τη Ρόδο.
Τα βήματά μας σήμερα, μας έφεραν εκεί που παλιά, ήταν τα δύο από τα πέντε λιμάνια της πόλης: το εμπορικό και το πολεμικό.
Κοντά στο τείχος που προστάτευε την πόλη σε αυτό το σημείο, με θέα τη θάλασσα και την ανατολή, οι αρχαίοι έλληνες έφτιαξαν το ναό της Λιμναίας Αφροδίτης. Όνομα που προέρχεται από τη θέση του ναού κοντά σε λιμάνι.
Με την ευγενική ξενάγηση της αρχαιολόγου κυρίας Μαρίας Μιχαλάκη-Κόλια, είχαμε την ευκαιρία να παρατηρήσουμε το χάρτη με τα σχέδια του Ιππόδαμου, να μάθουμε για τα λιμάνια της αρχαίας πόλης της Ρόδου και να ζήσουμε από κοντά την ανασκαφή για το αρχαίο τείχος στην περιοχή του ναού.
Τα παιδιά εμπλούτισαν τις γνώσεις τους για την ονομασία μιας ακόμη πύλης της «παλιάς πόλης» ενώ είχαν την ευκαιρία να ανακαλύψουν οθωμανική βρύση δίπλα στο ναό της Λιμναίας Αφροδίτης.
Βέβαια ο χρόνος δεν έφτασε για να υποδυθούμε τους ρόλους των αρχαίων ελλήνων που προσφέρουν αναθήματα στο ναό. Αναβάλαμε τη δράση μας αυτή για την επόμενή μας επίσκεψη στην περιοχή των αρχαίων λιμανιών και στο ναό της Λιμναίας Αφροδίτης.
7 Noe 2013 - Η ίδρυση της πόλης της Ρόδου
Τα πολύ παλιά χρόνια οι αρχαίοι έλληνες ήρθαν με τις τριήρεις τους στο νησί της Ρόδου.
Στην αρχή έχτισαν τρεις πόλεις–κράτη: Την Ιαλυσό όπου έμεναν οι ευγενείς, την Κάμειρο όπου έμεναν φτωχοί αγρότες και τη Λίνδο όπου έμεναν οι πλούσιοι ναυτικοί. Και στις τρεις πόλεις υπήρχαν οι ακροπόλεις που πάνω τους ήταν χτισμένοι ναοί αφιερωμένοι στη θεά Αθηνά.
Το 411 π. Χ. και οι τρεις πόλεις αποφασίζουν να χτίσουν μια πόλη που θα ήταν κοινή και για τις τρεις τους.
Ο αρχιτέκτονας Ιππόδαμος έχτισε την πόλη που σήμερα ονομάζουμε Ρόδο, στη βόρεια μύτη του νησιού και την τελείωσε το 408 π.Χ.
Τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να δραματοποιήσουν τους κωπηλάτες καθώς επίσης και το μύθο της προσφοράς του νησιού στο θεό Απόλλωνα. Μέσα από το μύθο γνώρισαν και έπαιξαν με τις μορφές των εγγονιών του Ήλιου και της Ρόδου τον Ιάλυσο, τον Κάμειρο και το Λίνδο.
30 Οκτ 2013 - Μην κίνει τα κείμενα
Το ταξίδι μας πίσω στο χρόνο ξεκινάει. Ο Αριστείδης μας συντροφεύει κάθε φορά που η μηχανή μας σταματάει στην Αρχαιότητα.
Στο νησί του Ήλιου κάποτε φτιάχτηκε ένα τεράστιο άγαλμα που έμεινε στην ιστορία σαν ένα από τα επτά θαύματα του κόσμου. Ο Κολοσσός.
Ένας μεγάλος σεισμός το έσπασε από τα γόνατα και οι κάτοικοι του νησιού ζητούν χρησμό πηγαίνοντας στο ναό. Τι πρέπει να κάνουν με το σπασμένο Κολοσσό;
Tα παιδιά δραματοποιούν τη σκηνή. Μέσα από βιωματικό δρώμενο, έρχονται σε επαφή με τα ρούχα της εποχής, την τεχνοτροπία των δυο βασικών ρυθμών ιωνικό και δωρικό, με το ναό του Πύθιου Απόλλωνα στην Ακρόπολη της Ρόδου, τις συνήθειες της εποχής, τους αρχαϊκούς ήχους, τους χρησμούς, τον Κολοσσό, τις ταμπέλες με τις ιστορικές πληροφορίες.
Γνωρίζουν και βιώνουν με το μάτι του παρατηρητή τα μέρη που έζησαν οι πρόγονοί τους , συγκρίνουν και ανακαλύπτουν τα ιστορικά χρόνια μέσα από τα έργα των ανθρώπων που πέρασαν από το νησί.
Ευχαριστούμε θερμά τα εκπαιδευτήρια Ροδίων Παιδεία, τη ξεναγό Μαρία Τυραδέλη και τον Δαυίδ με την ντιτζεριντού του, για την πολύτιμη συμβολή τους στη δράση.
