Κίονες, κάστρα και χαγιάτια πίσω από τα τείχη της Μεσαιωνικής Πόλης της Ρόδου - Ένα ταξίδι στο χώρο και στο χρόνο
Το σκεπτικό μας...
Αυτή τη φορά η ομάδα μας πέρασε χρονικά από τους ιππότες στους Οθωμανούς Τούρκους.
Παρακολουθήσαμε ένα ντοκιμαντέρ για τις τελευταίες μέρες της πολιορκίας της Ρόδου από τον Σουλεϊμάν και στο τέλος βγήκαμε στην αυλή και αναπαραστήσαμε παίζοντας τα όσα μάθαμε.
19 Μαϊ 2015 -14η Συνάντηση
Πρώτη πρόβα για την τελική μας εκδήλωση σήμερα.
Εμείς τα παιδιά ετοιμαζόμαστε να οδηγήσουμε τους καλεσμένους μας από την πύλη Ντ' Αμπουάζ στον προμαχώνα του Αγίου Γεωργίου. Ο κύριος Νίκος ο φύλακας, μας άνοιξε την μεγάλη πόρτα και είχαμε την ευκαιρία να ξεναγηθούμε πρώτοι στις ομορφιές του. Και τι δεν είδαμε: τον Άγιο Γιώργη να σκοτώνει το δράκο, τα τείχη έτσι όπως δεν τα είχαμε ποτέ δει, τα υπέροχα φοβιστικά λαγούμια, τους χώρους που θα μας φιλοξενήσουν το απόγευμα στις 12 του Ιούνη....
Είμαστε πολύ χαρούμενοι που κάτι ακόμη από την πόλη μας, μας αποκαλύφθηκε....
12 Μαϊ 2015 -13η Συνάντηση
22 Απρ 2015 -12η Συνάντηση
Επίσκεψη στο "Reale Istituto di
Ricerche Biologiche di Rodi"
Ξέρετε ποιο είναι
αυτό το κτήριο με το μεγάλο ιταλικό όνομα;
Ε , αφού έχει ιταλικό όνομα μάλλον είναι ένα κτήριο στην Ιταλία; Σωστά;
Λοιπόν θα το
μαντέψετε από όλα αυτά που θα σας πούμε. Το 1912 η Ρόδος περνάει στα χέρια των
Ιταλών. Δηλαδή, εκείνη την περίοδο από το 1912- 1943, στο νησί κυβερνήτης, δεν
είναι ούτε ένας αρχαίος Έλληνας, ούτε ένας ιππότης Μάγιστρος, ούτε ένας
μωαμεθανός σουλτάνος αλλά ένας Ιταλός Κυβερνήτης. Τα ροδιτάκια τότε παρ΄ όλο
που μιλούσαν την ελληνική γλώσσα πήγαιναν σχολείο και τα μαθήματά τους γίνονταν
στα Ιταλικά. Έτσι πολλοί παππούδες ακόμη και σε χωριά της Ρόδου σήμερα μιλούν Ιταλικά.
Αλλά ας έρθουμε στο
"Reale Istituto di Ricerche Biologiche di Rodi" ή στα ελληνικά
(Βασιλικό Ινστιτoύτo Θαλάσσιας Βιoλoγίας Ρόδoυ).
Είναι ένα κτήριο
χτισμένο στη βόρεια «μύτη» του νησιού. Θα λέγαμε πως είναι κοντά στο σχολείο
μας και πηγαίνουμε εύκολα με τα πόδια.
Άρχισε να
χτίζεται το 1934 με εντολή του Ιταλού κυβερνήτη Mario Lago και τελείωσε μέσα σε
ένα χρόνο το 1935. Σχεδιάστηκε από τον Ιταλό αρχιτέκτονα Armando Bernabiti, με
πολλές καμπύλες γραμμές και με στρογγυλά
παράθυρα σαν των πλοίων.
Με τα χρόνια
χαρακτηρίστηκε ιστορικό διατηρητέο μνημείο και ιδιαίτερο δείγμα αρχιτεκτονικής «Διεθνούς Στυλ».
Είναι κέντρο
θαλασσίων ερευνών αλλά και μουσείο για το θαλάσσιο κόσμο.
Μήπως μαντέψατε
που πήγαμε σήμερα;
01 Απρ 2015 -11η Συνάντηση
18 Μαρ 2015 -10η Συνάντηση
Τα χρόνια πέρασαν και η οθωμανική αυτοκτρατορία παρήκμασε. Θα μας πείτε τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι δεν ήταν τόσο δυνατοί για να κρατήσουν άλλο στα χέρια τους τα Δωδεκάνησα. Τότε μια άλλη μεγάλη δύναμη, η Ιταλία, ήρθε με καράβια και πολύ στρατό στο νησί. Στις μάχες που έγιναν οι Τούρκοι αναγκάστηκαν να χάσουν την κυριαρχία τους στο νησί. Οι Ιταλοί θα είναι από εδώ και πέρα οι τελευταίοι κατακτητές μέχρι τα σύγχρονα χρόνια, όπου τα δώδεκα νησία γυρνάνε στην κυριαρχία της Ελλάδας με την ενσωμάτωσή τους σε αυτήν. Αυτή την περίοδο της Ιταλοκρατίας θα γνωρίσουμε στις επόμενες συναντήσεις μας.....
11 Μαρ 2015 - 9η Συνάντηση
Μέσα σε αυτή τη χρονιά , γυρνώντας πίσω το χρόνο έχουμε βρεθεί στην εποχή που οι μουσουλμανοι έχουν καταλάβει το νησί. Έχουμε επισκεφτεί μέσα από τις περιηγήσεις μας μνημεία σημεία της πόλης μας, που μαρτυρούν το πέρασμά τους. Όμως αναρωτιόμαστε, σήμερα υπάρχουν μουσουλμάνοι στο νησι; Και αν ναι πως μπορούμε να γνωρίσουμε τον πολιτισμό τους στο σήμερα; Εμάς αυτός ο πολιτισμός τους μας έχει επηρεάσει; Κάτι τέτοιες σκέψεις κάναμε και οδηγηθήκαμε σε ένα "κεμπαπτζίδικο" για να δούμε τι μαγειρεύουν οι γείτονές μας. Είπαμε να ξεκινήσουμε από την κουζίνα τους, με τις μυρωδιές της ανατολής, με της γεύσεις της και βέβαια να τις γευτούμε....
Για του λόγου το αληθές....
03 Μαρ 2015 - 8η Συνάντηση
Το αραβικό νεκροταφείο στο κέντρο της πόλης.
Άνοιξη σήμερα και εμείς βγήκαμε σαν τα σαλιγκάρια στον ήλιο. Γλιστρήσαμε μέχρι το ξενοδοχείο των «Ρόδων» για να βρούμε ένα χώρο τόσο κοντά στο σχολείο μας που ποτέ δεν είχαμε παρατηρήσει ως τώρα. Μια ανοιχτή σιδερένια πόρτα μας οδήγησε σε μια αυλή ενός σπιτιού που ήταν λες και το ξέχασε ο χρόνος. Και δίπλα ακριβώς ένα τζαμί με τον τεράστιο μιναρέ του να μας μεταφέρει σε καιρούς μακρινούς. Περιπλανηθήκαμε αρκετά στον γαλήνιο χώρο τον φυτρωμένο με κυκλάμινα και τα ψηλά δέντρα ευκαλύπτων. Παρατηρήσαμε τα μνήματα που διαφέρουν πολύ από αυτά που ξέρουμε και θαυμάσαμε κάποια που ήταν ολόκληρα περίπτερα. Μέσα σε αυτά αντικρίσαμε κενοτάφια με χρυσά σκαλίσματα στο μάρμαρό τους. Φανταστήκαμε τους πολεμιστές εκείνης της εποχής και νιώσαμε το χρόνο να κυλάει μέχρι εμείς σήμερα να βρεθούμε στο ίδιο ακριβώς μέρος που κάποτε κάποιοι άλλοι άνθρωποι, ένας άλλος λαός και ένας άλλος πολιτισμός πατούσε ακριβώς εδώ που σήμερα πατούσαν τα δικά μας πόδια. Και νιώσαμε τη μαγεία της άνοιξης και της εναλλαγής του χρόνου να μας τυλίγει. Πήραμε το δρόμο της επιστροφής νιώθοντας ευτυχισμένοι που ζούμε σε ένα τόπο ζωντανό ιστορικό μνημείο….
26 Φεβ 2015 - 7η Συνάντηση
Τα μπαχαρικά, που έρχονται από την Ανατολή ταξίδεψαν και συνόδεψανένα γευστικό πιάτο στην κουζίνα του Σχολείου μας.
Φτιάξαμε ρύζι μπασμάτι με μπαχαρικά, που επέλεξαν τα παιδιά και μαγείρεψαν με αρώματα Ανατολίτικης κουζίνας.
11 Φεβ 2014 - 6η Συνάντηση
Αυτή τη φορά η ομάδα μας
επισκέφτηκε τη μουσουλμανική βιβλιοθήκη
στην παλιά πόλη της
Ρόδου. Η βιβλιοθήκη ιδρύθηκε το
1796 μ.Χ. από τον Χαβούζ Αχμέτ Αγά και αρχικά ήταν εκκλησιαστική
σχολή.
Σήμερα περιλαμβάνει 2500 βιβλία εκ των οποίων τα 1200 χειρόγραφα.
Το
αρχαιότερο βιβλίο της είναι 1000 ετών!
Έχει επίσης πολλές αναλύσεις του
Κορανίου,
ενώ έχει γραμμένο το Κοράνιο στην αρχική αραβική - περσική
διάλεκτο.
Οι τοίχοι είναι διακοσμημένοι με πολλά σουρέ (αποσπάσματα του
Κορανίου σε καλλιτεχνική μορφή).
04 Φεβ 2015 - 5η Συνάντηση
O δρόμος του τσαγιού και των μπαχαρικών
Στη σημερινή μας συνάντηση αν και αποδεκατισμένοι από το γιαταγάνι
της γρίπης, ταξιδέψαμε διαδικτυακά στο χάρτη για να γνωρίσουμε το χώρο της
οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Ακούσαμε μουσικές της ανατολής, αλλά και απολαύσαμε σκηνές από την
ταινία «πολίτικη κουζίνα». Η κουβέντα μας παρέσυρε στους δρόμους των μπαχαρικών
και τσαγιών της ανατολής και το παιχνίδι με τις αισθήσεις ξεκίνησε. Μυρίσαμε
και γευτήκαμε μαχλέπι, κανέλα, γαρίφαλο,
αστεροειδή γλυκάνισο, πιπέρια και άλλα μυρωδικά.
Κλείσαμε το σημερινό μας ταξίδι με την παρασκευή τσαγιού στην
τσαγιέρα που μας έδωσε η φίλη μας κ. Γιουλσέν . Μάθαμε όλο το τελετουργικό
σερβιρίσματος του τσαγιού και το ήπιαμε στα ποτηράκια που το σερβίρουν στη
γειτονική μας Τουρκία.
Στο τέλος βάλαμε και τα κουταλάκια έτσι όπως έπρεπε για να
δείξουμε στην κ. Μαίρη πως δεν θέλαμε άλλο.
Ωραία περάσαμε και σήμερα!!!
21 Ιαν 2015 - 4η Συνάντηση
03 Δεκ 2014 - 3η Συνάντηση
Τζαμί του Σουλειμάν
Τι σημαίνει μουσουλμάνος, τι είναι ο ιμάμης; Τι σχέση
έχει το τζαμί με την εκκλησία; Γιατί λέγεται τζαμί; Ποια είναι η ημέρα αργίας
για τους μουσουλμάνους; Η Κυριακή όπως και για εμάς; Τι σχέση έχει η Βίβλος με το Κοράνι;
Αφού είπαμε τη γνώμη μας, και είδαμε τα βιντεάκια που
ο κ. Κωνσταντίνος ετοίμασε για εμάς, ξεκινήσαμε για την παλιά πόλη. Τζαμί του
Σουλειμάν: μας περίμενε ο ιμάμης για να μας ξεναγήσει στο ναό τους. Ρωτήσαμε ,
μάθαμε και κανονίσαμε το επόμενο ραντεβού μας. Δεν σας το λέμε θα είναι η
έκπληξή μας για την επόμενη φορά….
26 Νοε 2014 - 2η Συνάντηση
Αυτή τη φορά η ομάδα μας πέρασε χρονικά από τους ιππότες στους Οθωμανούς Τούρκους.
Παρακολουθήσαμε ένα ντοκιμαντέρ για τις τελευταίες μέρες της πολιορκίας της Ρόδου από τον Σουλεϊμάν και στο τέλος βγήκαμε στην αυλή και αναπαραστήσαμε παίζοντας τα όσα μάθαμε.
19 Νοε 2014 - 1η Συνάντηση
Ξεκινήσαμε σήμερα τον όμιλό μας και το ταξίδι μας στο χρόνο.
Η ωραία μέρα μας επέτρεψε να σεργιανίσουμε γύρω, αλλά και μέσα από τα τείχη της μεσαιωνικής μας πόλης και να ξαναζήσουμε στιγμές που περάσαμε τη σχολική χρονιά που έφυγε...
Ο καθένας μας διάλεξε μια πύλη για να οδηγήσει την υπόλοιπη ομάδα και να ξαναθυμηθούμε ονόματα και εποχές.
Έτσι έξω από την πύλη της Ελευθερίας ψάξαμε για τα αναθήματα μας, τα αφιερωμένα στη λιμναία Αφροδίτη.
Στην πύλη του Ταρσανά θυμηθήκαμε τους ναυτικούς και την κατασκευή των καραβιών, στην πύλη Αρνάλδου το νοσοκομείο των Ιπποτών.
Έτσι έξω από την πύλη της Ελευθερίας ψάξαμε για τα αναθήματα μας, τα αφιερωμένα στη λιμναία Αφροδίτη.
Στην πύλη του Ταρσανά θυμηθήκαμε τους ναυτικούς και την κατασκευή των καραβιών, στην πύλη Αρνάλδου το νοσοκομείο των Ιπποτών.
Έξω από τη Θαλασσινή Πύλη ψάξαμε για το κεφάλι του δράκου, ενώ η είσοδος στην παλιά πόλη, μας θύμισε στιγμές στο pita fun και στο μαγαζί με τα παγωτά του κυρίου Ντίνου.
Ανεβήκαμε τη Σωκράτους και πήραμε το δρόμο του γυρισμού από την Πύλη d΄Aboisse γεμάτη χαρά που ζούμε σε μια τόσο πλούσια πολιτιστικά πόλη.
